अवाच

मनात साठवलेली एक गोष्ट , कधीही ओठांवर येऊ न दिलेली
स्वतसाठीच जपलेली .. हजार वेळा बोलायची इच्छा होते .. पण मन धहजात नाही
शब्द आपोआप्च गाळुन पडतात आणि ओढून आणलेला आवसानाच बाष्पीभवन होत अगदी क्षणार्धात

नकळतच वागण्यातून निसाटलेली पण आपणच सावरलेली ती गोष्ट ..
बरोबर का चुक या विचारांत गुरफतेलेली आणि जीचा निकाल कधीच नही कावता येत अशी ती गोष्ट..

किती तरी वेळा दुसर्यांच्या नववर खपावतो
किती तरी वेळा नकळत्च जवळच्या व्यक्तीला सांगून टाकतो
पण तरीही समाधान नाही ..

कारण ती गोष्ट बरोबर डेस्टिनेशन ला पोचत नाही !!!
मग काय कार्यच ..

कदाचित त्यासाठीच दारू पिली जाते .. कुठेतरी मनातल्या लपवून ठेवलेल्या भावनाना मोकळीकतेची एक सर मिळते ..

पण जर त्याही आवेषात ती गोष्ट ओतांतून सुतलीच नाही तर .. आणि कुप उशीर झला तर ?

मझयाकडे अशा हजार गोष्टी साठलेल्या आहेत आत्ता ..
माझया आणि लोकांच्या  ..खु खूप सांभाळून ठेवलेल्या ..

नाही येऊ दिल्या कधी कुणसमोर अशा ..
मला कितीही त्रास झला तरी ...

शेवटी कधी ना कधी ही तगमग संपेलच ना ...पानांवर उतरवल्याशिवाय